Wielki Piec

Wysiadamy przy punkcie pierwszym - Wielkim Piecu, jednym z 3 na terenie huty. Wchodzimy po pochyłej rampie do wnętrza potwora, który z pewnością wzbudził już podziw u niejednego zwiedzającego. Przekraczamy wrota i widzimy je - serce pieca, poskręcane rury doprowadzające powietrze, wodę do chłodzenia, taśmociąg dodający składniki surówki. Produkuje się tu około 200 rodzajów stali - wszystko zależy od odpowiedniej mieszanki surowca. Widok jest porażający, cieknąca w dole surówka, buchające iskry, wszechobecny pył, w pewnym momencie odgłos rozwiercanej ściany, zbudowanej z białych, żaroodpornych cegieł, mającej wstępne zadanie, ostatecznie zamknąć dostęp do kotłującej się masy. Przechodzimy dalej, mijamy "zasysacz" gorącego powietrza i iskier wydobywających się z otwartego już pieca - żar jest potężny jeśli dobrze pamiętam sięga 1500 stopni Celsjusza. Chce się na to wszystko patrzeć ale ochroniarz nakazuje dołączyć do grupy.

Wchodzimy do sterowni, co jakiś czas widzimy transparenty zachęcające do wykonywania właściwie swojej pracy oraz pamiętaniu o zasadach BHP. Sala z dużymi oknami, przeszklona ściana w 3/4 od korytarza. Są tu komputery, które zastąpiły przestarzałe już wielkie szafy z pokrętłami, oraz chyba 4 osoby obsługi. Opowiadają o swoim produkcie, o tym że transportowany jest w pojemnikach przypominających kształtem wielkie oscypki - (na prawdę nie wiedziałem do czego je porównać, a mają podobny kształt). Na ścianie kalendarz z roznegliżowaną blond-pięknością, w rogu TV a na nim radio - widać nie jest tu tak źle jak mogłoby się wydawać. Wychodzimy, idziemy do autobusu. Jedziemy na COS.

Zdjęcia (2)

Komentarze (0)